نظر یک محقق فرانسوی
کتاب زرتشتیان اوستا نام دارد که یکی از قدیمی ترین کتب جهان بشمار میرود و شاید کهن ترین اثر مکتوب قوم ایرانی باشد. اوستا در یک عهد و به دست یک نفر نوشته نشده، بلکه در طول سالیان، توسط افراد بسیار نگاشته شده است. محققان بر این باورند که بخشی از اوستا که (گاتاها) نام دارد، کهن ترین قسمت اوستا است. این قسمت، حاوی سرودهایی است که بر زبان زرتشت جاری شده است. اوستای موجود، اوستای اولیه نیست. زیرا اصل آن در گذر روزگار از بین رفته است. اوستای اصلی به خط زرین نوشته شده بود که در حمله اسکندر مقدونی به ایران نابود شد.
از آن پس، دوباره در روزگار (بلاش اشکانی) و (شاپور اول) قسمتهایی از آن گردآوری و تدوین شد. زبانی که اوستا با آن نوشته شده، یکی از کهن ترین زبانهای ایران قدیم است. اگر چه به درستی روشن نیست که این زبان در چه دوره ای رواج داشته، اما همین اندازه معلوم است که با زبانهای دیگر اقوام آریایی چون فارسی باستان و سنسکریت (زبان مردم هند) تجانس داشته است.
(سایکس) نیز بر این عقیده است که: کتاب اوستا به زبانی نوشته شده که آنرا (اوستیک) میگویند و با زبانی که شاهان هخامنشی در کتیبه های خود بکار برده اند، فرق دارد.
گفته اند که اوستا بیست و یک کتاب بوده که با خط طلا بر دوازده هزار پوست گاو نگاشته شده. پس از انقراض هخامنشیان، کتاب نیز از بین رفت و فقط قسمتهای کوچکی از آن بدست آمده است. (بلاش اول) پادشاه اشکانی، این کتاب را احیا کرد و اردشیر ساسانی انجام آنرا به پایان برد. گمان میرود که در دوره های بعد، به آن اضافاتی شده باشد.
آنچه از اوستا در دست است، عبارت است از:
1-یسنا: مشتمل بر 72 فصل حاوی سرودها که گاتها جزء آن است.
2-ویسبرد: مجموعه ای از ادعیه و سرودها.
3-وندیداد: قانون و دستورات موبدان و مبین احکام عبادات و ...
4- یشت ها: شامل سرودهایی در تجلیل فرشته های موکل ایام و ...
مهمترین قسمت اوستا، گاتهاست که شبیه (مزامیرعبریان) است. گمان میرود (گاتها)، سرودهای شخص زرتشت باشد.
بر گرفته از بلاگ تخت جمشید
